per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
103
111
10.22059/jfisheries.2018.258205.1031
68473
Research Paper
تاثیر غلظتهای مختلف آب نمک بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی فیله ی ماهی کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix) طی دوره رفع انجماد
Thawing of Silver carp (Hypophthalmichthys molitrix) Frozen Fillets by Different Brine Concentrations: Evaluation of Physico-chemical Quality Indices
مائده حیدری
maedehheidari@ut.ac.ir
1
کبری ضیایی
t.ziyaei7171@gmail.com
2
سیدولی حسینی
hosseini.seyedvali@gmail.com
3
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
تحقیقات نشان داده است که شیوه ی انجمادزدایی ماهیان بر کیفیت نهایی آنها تاثیر دارد. پژوهش حاضر در نظر دارد شیوهی انجمادزدایی با آب نمک (غلظت های 0، 1/5، 3، 4/5 و 6 درصد) را بر ویژگی های فیزیکی (ظرفیت نگهداری آب WHC، آبچک DL، میزان سفتی بافت) و شیمیایی (TVB-N، TBA)، فیله ماهی کپور نقرهای مورد بررسی قرار دهد. به این منظور پس از آمادهسازی، فیله ها به مدت 24 ساعت در دمای 18- درجه سانتیگراد منجمد و سپس جهت انجمادزدایی به مدت 90 دقیقه در غلظت های مختلف 0، 1/5، 3، 4/5 و 6 درصد آبنمک قرار داده شدند. نتایج نشان داد که میزان WHC در بین تیمارها آزمایشی دارای اختلاف معنی داری با همدیگر می باشند (0/05>P) به گونه ای که کمترین و بیشترین میزان ظرفیت نگهداری آب به ترتیب برای تیمارهای شاهد (80 درصد) و 3 درصد (88 درصد) آب نمک گزارش گردید. نتایج میزان آبچک نیز بیانگر تاثیر غلظت های بالاتر آب نمک بر میزان آبچک می باشد و کمترین میزان آن در تیمار 1/5 درصد مشاهده گردید که با سایر تیمارها دارای تفاوت معنی داری می باشد (0/05>P) در حالی که میزان سفتی اندازگیری شده، بیانگر عدم تفاوت معنی دار در بین تیمارها می باشد. نتایج حاصل از آزمایشات شیمیایی نیز نشان داد که کمترین میزان TVB-N برای تیمار 3 درصد (13/86 میلیگرم ازت در 100 گرم فیله) گزارش گردید. همچنین نتایج TBA نیز، بیانگر سیر صعودی میزان TBA در غلظت های مختلف آب نمک می باشد بهطوری که کمترین میزان TBA برای تیمار شاهد (0/62 میلیگرم مالون آلدهید در کیلوگرم فیله) گزارش گردید که با سایر تیمارها دارای تفاوت معنیداری نمیباشد. بنابراین با توجه به اهمیت فرآیند انجمادزدایی در کیفیت نهایی فیله، و همچنین با توجه به این که بهترین نتایج حاصل از آزمایشات فوق در تیمار 3 درصد مشاهده گردید، استفاده از آب نمک با غلظت 3 درصد را میتوان جهت انجمادزدایی فیله ماهی نقرهای در صنعت، مورد استفاده قرار داد.
Researchers have disclosed that. In the frozen fish, thawing plays an important role in membrane disintegration and quality change as well as affecting sensory attributes. According to importance of thawing process on the final quality of frozen fish fillet, the present research aimed to evaluate quality changes of Silver carp fillets (some major physico-chemical indices) which have been thawed with different bine concentration (0, 1.5, 3, 4.5 & 6 %). Results demonstrated that brine concentration had significant effect on the water holding capacity; WHC. The minimum and maximum content of WHC has been recorded in the control and treatment with 3% brine-water, respectively. The obtained results also have been shown that the lowest reduction in the drip loss was observed in those fillets received 1.5% brine-water (p<0.05). However, regarding to fillet's hardness, the recorded results revealed that there is no significant difference between experimental treatments. The result of chemical analysis also indicated that the minimum content of TVB-N is for the sample thawed with 4% brine-water (13.86 mg nitrogen per 100-gram fish fillet). Considering TBA index, overall trend showed that there is an ascendant process for this index in different concentration of brine-water. In the other words, although the minimum content of TBA has been recorded for control sample (0.62 MD kg-1 fish fillet), but there was no significant difference observed between other treatments. Thus, on the base of obtained results, using of brine with the concentration of 3% can be suggested for the Silver carp frozen fillet thawing in the seafood processing industry.
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_68473_05a5a908f62a988a201bc63d7da34b5e.pdf
انجمادزدایی
آب نمک
کیفیت لاشه ماهی
دوره ی نگهداری
Brine-water
Fish quality
Shelf life
Thawing
per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
112
117
10.22059/jfisheries.2018.260598.1035
68474
Research Paper
بررسی جایگاه آرایه شناسی گاوماهی ایرانی Ponticola Iranicus (Teleost, Gobiidae) براساس زیر واحد 1 ژن سیتوکروم اکسیداز COI
Taxonomic Statue of Ponticola iranicus (Teleost, Gobiidae) based on Cytochrome Oxydase sub-unit I
نسرین نیک مهر
nasrin_nikmehr@yahoo.com
1
سهیل ایگدری
soheil.eagderi@ut.ac.ir
2
هادی پورباقر
poorbagher@ut.ac.ir
3
دانشجوی دکتری گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
در آبهای داخلی ایران خانواده گاوماهیان شامل 42 گونه در 15 جنس است که جنس Ponticola با 6 گونه تنوع بالایی دارد. تنوع ریختی بالای اعضای جنس Ponticola شناسایی گونه های این جنس را دشوار ساخته است. اخیراً یک گونه جدید از این جنس به نام گاوماهی ایرانی Po. iranicus براساس ویژگی های ریختی از رودخانه های زیرحوضه رودخانه سفیدرود یعنی رودخانه های بیجار، گیسوم و توتکابن توصیف شده است. از این رو تحقیق حاضر جهت اعتبارسنجی این گونه و تعیین جایگاه آرایه شناسی آن براساس ژن COI به اجرا درآمد. برای این منظور نمونه های موردنظر پس از نمونه برداری و استخراج DNA با روش فنول-کلروفرم، ژن سیتوکروم COI آنها طی فرآیند PCR تکثیر و پس از خالصسازی توالی یابی شدند. نتایج نشان داد که Po. iranicus از نظر مارکر ژنی مورد بررسی یک گونه معتبر بوده و به عنوان گونه خواهری Po. syrman با فاصله ژنتیکی حدود 3 درصد می باشد.
The family Gobiidae possesses 42 species and 15 genera in the Iranian inland waters and the genus Ponticola with 6 species has a high diversity. Morphological variation of the members of the genus Ponticola, makes their identification difficult. Recently, a new species of this genus i.e. Po. Iranicus was described from Sefid River drainage i.e. the Bijar, Gisum and Totakabon rivers, Caspian Sea basin of Iran based on the morphological characters. Therefore, this study conducted to verify the validity of this species based on COI gene and its phylogenetic position. For this purpose, specimens were collected, their DNA were extracted by phenol-chloroform method, and the cytochrome COI gene was amplified during the PCR process and then sequenced after purification. The results showed that Po. Iranicus is a valid species based on COI gene, as a sister species the Po. Syrman with about 3.0% genetic distance.
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_68474_9e9128a526982bf2a23b254de81354e1.pdf
آرایه شناسی
تنوع ریختی
تنوع ژنتیکی
ایران
Taxonomy
Morphological variation
Genetic variation
Iran
per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
118
130
10.22059/jfisheries.2018.253021.1021
68616
Research Paper
بررسی پارامترهای رشد ماهی خیاطه Alburnoides cf. tabarestaensis در رود مبارک آباد مینودشت- استان گلستان
Growth Patterns of Alburnoides cf. tabarestaensis in Mobarakabad River of Minoodasht–Golestan Province
امین دانائی
amin.danayi@gmail.com
1
رحمان پاتیمار
rpatimar@yahoo.com
2
ارسلان بهلکه
arsalan.bahalkeh@yahoo.com
3
صدیق عزیزی
sedeghazizi@gmail.com
4
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران.
دانشیار گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران.
دانشجوی دکتری گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران.
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران.
جهت بررسی رابطه طول و وزن ماهی خیاطه Alburnoides cf. tabarestaensisتعداد 325 قطعه ماهی به وسیله الکتروشوکر از اسفند ماه 1395 تا تیر ماه 1396 صید گردید. نسبت جنسی نر به ماده در جمعیت مورد مطالعه 0/9 : 1 بود که نشان میدهد اختلاف معنیداری بین نسبت جنسی نر و ماده در جمعیت فوق وجود ندارد (0/151 =2χ). بیشینه طول کل و وزن ماده ها 11/5 سانتیمتر و 18/18 گرم و برای نرها 10/5 سانتی متر و 11/48 گرم ثبت گردید. رابطه طول و وزن در ماده ها 3/13TL0091/0 W= و در نرها 3/15TL0091/0 W=و در جمعیت 3/14TL0091/0 W= به دست آمد. نتایج نشان داد که الگوی رشد این گونه در رود مبارکآباد مینودشت از نوع آلومتریک مثبت پیروی میکند (t-test, t male= 2.70, female= 2.52, population= 3.90). بررسی ضریب وضعیت نشان داد کمترین مقدار ضریب وضعیت برای هر دو جنس نر و ماده در تیرماه و بیشترین مقدار آن برای جنس نر در اسفند ماه و برای جنس ماده در فروردین ماه به دست آمد. بیشترین ضریب رشد لحظه ای برای هر دو جنس نر و ماده در سنین صفر تا یک سال مشاهده شد. طول بی نهایت برای جنس نر 122/40 میلی متر، برای جنس ماده 127/14 میلی متر و برای جمعیت 133/53 میلی متر به دست آمد. معادله رشد فون برتالانفی برای جنس ماده (1/08+t) 0/15-e-1)127/14 Lt= و برای جنس نر (1/07+t) 0/24-e-1)122/40 Lt= محاسبه گردید.
To study the biological characteristics of Alburnoides cf. tabarestaensis, 325 fish were sampled from March 2017 to July 2017 using electrofishing device. Sex ratio of male to female was 1:0.93 showing no significant difference between sex ratio (X2 = 0.151). Maximum total length and weight were 11.5 cm and 18.18 g for females, 10.5 cm and 11.48 g for males, respectively. The weight-length relationship of female was W = 0.0091 TL3.13 and that of male was W = 0.0091 TL3.15 and the total population W = 0.0091 TL3.14. The results showed positive allometric growth pattern for this species is in the Mobarakabad River (t-test, t male= 2.70, female= 2.52, population= 3.90). The condition factor showed the lowest value for both sexes in July and highest value for male in March and for female in April. The highest instantaneous growth rate was observed for both males and females at zero to one year old. Growth parameters were estimated as L∞=122.40 mm for males, L∞=127.14 mm for females and L∞=133.53 mm for population. Von bertalanffy growth equation was estimated as Lt=127.14(1-e-0.15(t+1.08)) and Lt=122.40(1-e-0.24(t+1.07)) for female and male fish, respectively.
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_68616_4b4a5cda82057ef916071d0ec9bba882.pdf
سن و رشد
رود مبارک آباد
مینودشت
استان گلستان
Age and Growth
Mobarakabad River
Minodasht
Golestan province
per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
131
139
10.22059/jfisheries.2019.267443.1055
69418
Research Paper
روند رشد و رژیم غذایی بچه ماهی سوف معمولی (Sander lucioperca) در استخرهای خاکی
Growth Trend and Food Regime of Juvenile Pikeperch (Sander lucioperca) in Earthen Ponds
شاهپور غلامی
erfan.akbari.nargesi@ymail.com
1
بهرام فلاحتکار
falahatkar@guilan.ac.ir
2
ایرج عفت پناه
iraj.efatpanah@ymail.com
3
بهمن مکنت خواه
danial.gorouhi@ymail.com
4
کارشناس ارشد مرکز بازسازی و حفاظت از ذخایر ماهیان دریایی شادروان دکتر یوسف پور سیاهکل، ایران.
استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعهسرا، ایران.
کارشناس مرکز بازسازی و حفاظت از ذخایر ژنتیکی ماهیان دریایی شادروان دکتر یوسفپور، سیاهکل، ایران.
کارشناس ارشد مرکز بازسازی و حفاظت از ذخایر ماهیان دریایی شادروان دکتر یوسف پور سیاهکل، ایران.
این تحقیق به مدت 45 روز در مرکز بازسازی و حفاظت از ذخایر ژنتیکی ماهیان دریایی شادروان دکتر یوسف پور سیاهکلواقع دراستان گیلان انجام گرفت.در این مطالعه عادات غذایی بچه ماهیان سوف معمولی تا وزن 1 گرمی در 4 استخر خاکی 4 هکتاری مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از لارو و بچه ماهیان هر 15 روز یک بار انجام شد و در مجموع تعداد 320 قطعه بچه ماهی از استخرها صید و محتویات شکمی آنها مورد بررسی قرار گرفت. محتویات دستگاه گوارش در بچهماهی سوف معمولی شامل روتیفر، دافنی، سیکلوپس و شیرونومید می شد. در دوره لاروی، روتیفر و دافنی های ریز جزو غذای اصلی آن به حساب آمدند. در دومین دوره نمونه برداری (روز سی ام)، روتیفر و دافنی از غذاهای اصلی و ناپلیوس سیکلوپس از غذاهای فرعی مصرف شده بودند. در پایان دوره آزمایش دافنی، سیکلوپس و شیرونومید جزو غذاهای اصلی محسوب می شدند و روتیفر غذای اتفاقی بود. نتایج نشان داد که بیومس غذای زنده در استخرهای مورد مطالعه در ابتدای دوره پرورش افزایش ولی در انتهای آن سیر نزولی را نشان میدهد. در هر نمونه برداری، شاخص های رشد مثل رشد روزانه (GR)، نرخ رشد ویژه (SGR) و ضریب چاقی (CF) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که GR با افزایش اندازه و وزن بچه ماهیان در طول دوره پرورش افزایش داشته است. همچنین کاهش SGR و CF در انتهای دوره تنها به کاهش غذای زنده در استخرها بستگی داشت. بر اساس مطالعه حاضر می توان بیان نمود که غذای زنده با اندازه های مختلف در طول دوره آزمایش، سبب رشد مطلوب ماهیان گردیده و پس از عبور از مرحله لاروی و هم زمان با روند رشد، تمایل بچه ماهیان به تغذیه از غذاهای زنده با اندازه بزرگ (شیرونومید و دافنی) افزایش یافته و به تدریج از مصرف روتیفرها کاسته شده است. بنابراین تولید غذای زنده از طریق کوددهی و غنی سازی استخرها، از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه بوده و میتواند به مدیریت بهتر استخرهای پرورش و تولید بچه ماهیان سوف با وزن بالاتر در زمان کوتاهتر کمک قابل توجهی نماید.
This study was carried out during 45 days trial in Siahkal Dr. Yousefpour Marine Fishes Restocking and Genetic Conservation Center. Food habits of juvenilepikeperch were studied up to 1 g body weight in four 4 ha earthen ponds. Sampling of larvae and juveniles was carried out every 15 days interval, and totally, 320 fish were caught from the ponds. The gastrointestinal tract contents of sampled fish were examined. The gut contents of juvenilepikeperch included rotifer, daphnia, cyclops, and chironomid. In larval stage, rotifer and daphnia were main food items. In the second sampling period (day 30), rotifer and daphnia were the main foods items, while cyclops naupli were consumed as marginal foods. At the end of the experiment, daphnia, cyclops and chironomid were among the main foods and rotifer was an occasional food. The results showed that the biomass of live food in ponds increased at the beginning of the rearing period, but at the end it showed a descending trend. Growth indices such as growth rate (GR), specific growth rate (SGR), and condition factor (CF) were measured at each sampling. The results showed that GR increased with increasing weight and length of fish during the rearing period. However, the reduction of SGR and CF at the end of the period was due to the loss of live food in the ponds. According to the present study, live food at different sizes during the experiment period led to acceptable fish growth. Fish are eager to feed larger size (chironomid and daphnia) of live foods after larval stage with reduce consumption of rotifer. Therefore, live food production through fertilization and ponds enrichment is economical approach and can help to manage the ponds for growing and producing higher-quality juvenilepikeperch in a shorter period.
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_69418_ff8336d890079b364ba430e68be7662e.pdf
سوف معمولی
رژیم غذایی
محتویات روده
شاخص های رشد
بازسازی ذخایر
Juvenile pikeperch
Food habits
Gut content
Growth
rehabilitation
per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
140
149
10.22059/jfisheries.2019.266217.1049
69445
Research Paper
بررسی تأثیر سطوح مختلف اُزن زنی، بر شاخصهای فیزیکوشیمیایی فاضلاب آبزیپروری ماهی قزلآلای رنگین کمان
Investigating the Effects of Different Levels of Ozonation on Physicochemical Parameters of Produced Wastewater of the Rainbow Trout Fish Culture
کامران رضایی توابع
krtavabe@ut.ac.ir
1
افسانه فلاح پور
afsanehfallahpoor@yahoo.com
2
رضا حاجی سید محمد شیرازی
r-shirazi@srbiau.ac.ir
3
مریم یاور
mari.yavar7@gmail.com
4
استادیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
کارشناس ارشد، گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکدة منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
استادیار گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکدة منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
کارشناس ارشد، گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکدة منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
نقش اُزن در تصفیه آب و فاضلاب مراکز پرورش ماهی به عنوان یک عامل اکسید کننده و نیز یک ترکیب ضدعفونی کننده حائز اهمیت زیادی است. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر اُزن زنی با سطوح مختلف به فاضلاب آبزیپروری ماهی قزلآلای رنگین کمان بر شاخص های فیزیکوشیمیایی فاضلاب اعم از pH، پتانسیل اکسیداسیون و احیا (ORP)، اکسیژن مورد نیاز زیستی (BOD)، اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD)، کل ذرات جامد محلول (TDS) و فسفات انجام گرفت. برای انجام این تحقیق، حدود 120 لیتر فاضلاب تصفیه نشده آبزیپروری ماهی قزلآلای رنگین کمان در 4 تیمار با سطوح صفر (به عنوان تیمار شاهد) و تیمارهای 1، 3 و 5 میلی گرم در لیتر اُزن به عنوان تیمارهای تحقیق با 3 تکرار در هر تیمار انجام گردید. اُزن دهی توسط دستگاه اُزن ژنراتور با خروجی 5000 میلی گرم در لیتر و در مدت زمان 48 ساعت صورت گرفت و بلافاصله بعد از قطع اُزندهی نمونه برداری و آنالیز فاضلاب انجام گردید. بر اساس نتایج با افزایش سطح اُزن زنی در گروه های آزمایش مختلف، شاخص های BOD،COD ، محتوای کربن طبیعی (TOC) و هدایت الکتریکی (EC) به شکل معنی داری کاهش یافت. اما در مورد شاخص ORP، با افزایش سطح اُزن زنی، میزان این شاخص به شکل معنیداری افزایش یافت. همچنین افزایش سطح اُزن زنی، تأثیر معنی داری بر شاخص فسفات نشان نداد. به طور کلی نتایج نشان داد که با افزایش سطح اُزن زنی، شاخص های فیزیکوشیمیایی فاضلاب آبزی پروری ماهی قزلآلای رنگین کمان بهبود یافته و با کیفیت مناسبتری وارد محیط زیست رودخانهای خواهد شد. از این رو توصیه می شود که در خروجی مراکز پرورش ماهی قزلآلای رنگین کمان اُزنزنی تا سطح 5 میلی گرم بر لیتر جهت بهبود شرایط کیفی فاضلاب انجام گیرد.
The role of ozone in water and wastewater treatment as an oxidant and as a disinfectant agent is very important. On the other hand, increasing the quality level required for wastewater, finding new types of microorganisms in the effluent and revealing more types of contaminating material in it has led designers to consider the process of extinction. The purpose of this study was to investigate the effect of various levels of ozonation of cold-water wastewater on pH and TDS, ORP, BOD, COD, phosphate, and MPN bacteria. To conduct this research, about 120 liters of untreated aquaculture wastewater treatment in cold storage in four treatments with 0 (without ozonation) levels as control treatment and 1, 3 and 5 mg/l ozone treatments as research treatments with triplicate were performed per treatment. Ozonation was carried out by an ozone generator with a yield of 5000 mg/l and for 48 hours and sampling was performed immediately at the end of the research period. Based on the results, with increasing ozone levels BOD, COD, TOC, TDS, EC, and MPN bacteria indices decreased significantly. However, in the case of ORP, with an increase in ozone level, the rate of this index also increased significantly. Also, the increase of ozonation level did not show a significant effect on phosphate index. In general, the results showed that with increasing ozone level, physicochemical indices of aquaculture wastewater improved and resulting before entering the water bodies. Therefore, it is recommended that at the discharge point of the rainbow trout culture centers ozonation by 5 mg / l improves the quality of produced wastewater.
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_69445_d514f34ac5c08845db7105a3c0798fed.pdf
آبزی پروری
اُزن زنی
فاضلاب
ماهی قزلآلای رنگین کمان
ضدعفونی
Aquaculture wastewater
Rainbow trout
Ozonation
Disinfection
per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
150
158
10.22059/jfisheries.2019.269677.1062
69446
Research Paper
فعالیت ضد قارچی ساپونین استخراج شده از خیار دریایی خلیج فارس گونه Stichopus hermanni
Antifungal Activity of Saponin Extracted from Persian Gulf Sea Cucumber Stichopus hermanni
زهرا سالاری
asila.sn@gmail.com
1
ایمان سوری نژاد
i_sourinezhad@yahoo.com
2
ملیکا ناظمی
melikanazemi@yahoo.com
3
مرتضی یوسف زادی
morteza110110@gmail.com
4
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
دانشیار گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
استادیار پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران.
دانشیار گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
خیارهای دریایی از موجودات شاخه خارپوستان هستند که متابولیت های زیست فعال از جمله ساپونین با طیفی از خواص ضد میکروبی از آن ها استخراج شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی خواص ضد قارچی ساپونین استخراج شده از خیار دریایی خلیج فارس گونه Stichopus hermanni نسبت به سویه قارچ Aspergillus fumigatus و مخمر Candida albicans می باشد. پس از عصاره گیری از خیار دریایی با اتانول، ساپونین از عصاره تغلیظ شده و از طریق کروماتوگرافی ستونی با بکارگیری حلالهای مختلف جداسازی شد. برای شناسایی ساپونین از کروماتوگرافی لایه نازک و کروماتوگرافی لایه نازک با کارایی بالا استفاده گردید. برای بررسی خواص ضد قارچی ساپونین در سویه های قارچ و مخمر، از روش ریز رقیق سازی محیط کشت به منظور تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی استفاده شد. دو دسته ساپونین استروئیدی و ساپونین گلیکوزیدی-استروئیدی در فرکشن های استخراج شده با کروماتوگرافی لایه نازک شناسایی شد. ساپونین استروئیدی در غلظت 200 میکروگرم بر میلی لیتر رشد قارچ و در غلظت 400 میکروگرم بر میلی لیتر رشد مخمر را مهار نمود و در غلظت 400 میکروگرم بر میلی لیتر در قارچ خاصیت کشندگی داشت. برای ساپونین گلیکوزیدی-استروئیدی، حداقل غلظت مهارکنندگی در قارچ برابر با 30 میکروگرم بر میلی لیتر و در مخمر برابر با 100 میکروگرم بر میلی لیتر بود در حالی که حداقل غلظت کشندگی در قارچ برابر با 100 میکروگرم بر میلیلیتر و در مخمر برابر با 400 میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. خیار دریایی S. hermanni دارای متابولیت های زیست فعال قابل استخراج با خواص ضد قارچی می باشد و تحقیقات جامع برای بررسی امکان استفاده از آن به عنوان یک منبع غنی جهت سنتز ترکیبات دارویی پیشنهاد می گردد.
Sea cucumbers belong to phylum Echinodermata and various bioactive metabolites including saponin with a variety of antimicrobial properties have been extracted from them. The objective of this study is to investigate the antifungal properties of saponin extracted from Persian Gulf sea cucumber Stichopus hermanni against fungus Aspergillus fumigatus and yeast Candida albicans. After that the extraction from sea cucumber with ethanol was completed, saponin was separated from concentrated extract through column chromatography by applying different solvents. Identification of saponin was done by thin layer chromatography (TLC) and high performance thin layer chromatography (HPTLC). For investigating the antifungal properties of saponin against the mentioned fungus and yeast, broth microdilution method for determining the minimum inhibition concentration (MIC) and minimum fungicidal concentration (MFC) was used. Two groups of saponins including steroidal saponin and glycosidal-steroidal saponin were identified in fractions extracted by TLC. Steroidal saponin had MIC of 200 micg/ml in fungus and MIC of 400 micg/ml in yeast. This saponin yielded MFC of 400 micg/ml in fungus. For glycosidal-steroidal saponin, MIC was in 30 micg/ml fungus and 100 micg/ml in yeast while MFC was 100 micg/ml fungus and 400 micg/ml in yeast. In conclusion, sea cucumber S. hermanni has extractable bioactive metabolites with antifungal properties. Comprehensive research for investigating the possibility of using it as a rich source for the synthesis of pharmacological compounds is suggested.
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_69446_c1a4548a5876875c92c3da914ce7b437.pdf
حداقل غلظت مهارکنندگی
خیار دریایی خلیج فارس
متابولیت زیست فعال
Minimum inhibition concentration
Persian Gulf sea cucumber
Bioactive metabolite
per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
159
166
10.22059/jfisheries.2018.242522.999
69448
Research Paper
بررسی جایگاه رده بندی گونه های Luciobarbus esocinus، Luciobarbus xanthopterus، Tor grypus و Mesopotamichties sharpeyi
Analysis of phylogenetic status of Luciobarbus esocinus, Luciobarbus xanthopterus, Tor grypus, and Mesopotamichties sharpeyi
ایرج عباسی دهکرد
irajdehkord@gmail.com
1
ایرج هاشمزاده سقرلو
irajhashemzade@gmail.com
2
مجتبی پوریا
mo.poria@gmail.com
3
پری خواجه
p47khajeh@gmail.com
4
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
دانشیار گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
کارشناس ارشد اداره شیلات استان کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
مربی، دانشگاه پیام نور اهواز، اهواز، ایران.
در بین کپورماهیان ایران برخی از گونه ها شامل Luciobarbus esocinus، L. schejch، L. xanthopterus، Mesopotamichthys sharpeyi و Tor grypus از رشد خوبی در طبیعت برخوردار هستند. هدف این پژوهش بررسی جایگاه شجره شناسی میتوکندریایی ماهیان سونگ، گطان، بنی و شیربت است. در این مطالعه از توالی های ژن سیتوکروم اکسیداز زیر واحد یک (COI) استفاده شد. به منظور تهیه بارکد ژنتیکی کپورماهیان نمونه برداری در تالاب شادگان و رودخانه قصرشیرین انجام شد. نتایج نشان داد که گونه های T. grypus و M. sharpeyi از نظر تکاملی به هم نزدیک هستند. علاوه بر این نتایج نشان می دهد رابطه تکاملی بسیار نزدیکی در رابطه با ژن مورد استفاده در بین گونه های L. esocinus و L. xanthopterus وجود دارد (0/6 درصد فاصله ژنتیکی K2P) که این امر میتواند نشان دهنده تمایز اخیر گونه های یاد شده و یا دورگ بودن یکی از آن ها باشد. با توجه به دارنگاره های ترسیم شده و فواصل ژنتیکی می توان بیان نمود که ماهیان بنی و شیربت دارای منشأ شرقی بوده و همچنین ماهیان سونگ و گطان دارای منشأ غربی یا پالئارکتیک هستند.
Among the Iranian freshwater fishes, Luciobarbus esocinus, L. xanthopterus, Mesopothamichthies sharpeyi, and Tor grypus have a good growth rate in nature bringing its proposals on their controlled breeding and cultivation. This study aimed to analyze the mitochondrial phylogeny of L. esocinus, L. xanthopterus, M. sharpeyi, and T. grypus. In this study, the sequences of Cytochrom Oxidase subunit one (COI) was used. The specimens analyzed here were collected from Shadegan Wetland (Khuzistan Province, Iran) and rivers of the Tigris basin in Ghasr-e-Shirin, Iran. Based on the results, it is shown that T. grypus and M. sharpeyi are phylogenetically closely related and closely affined to the genus Tor. In addition, it is shown that L. esocinus and L. xanthopterus are closely related (0.6% K2P distance), which may indicate a recent divergence of them or possible hybrid origin for one of them. Finally it can be inferred that M. sharpeyi and T. grypus are affined to the Oriental (East Asian) and Indian species, but have diverged in the Mesopotamia and L. esocinus and L. xanthopterus are not affined to the Asian species but have Palearctic origin.
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_69448_09109390afcf76660112f6ba2dca21da.pdf
کپورماهیان
شجره شناسی
میتوکندری
سیتوکروم اکسیداز زیرواحد یک
تمایز
Carps
Phylogenetics
Mitochondrion
COI
Divergence
per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
167
183
10.22059/jfisheries.2019.260304.1034
69465
Research Paper
ویژگی های فیزیکوشیمیایی کیتوزان بازیافتی از پوسته میگو سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) با روش فرآوری بهینه شده
Physicochemical Properties of Recovered Chitosan from Indian White Shrimp (Fenneropenaeus indicus) Shells by an Optimized Method Process
ماهرخ چادوش
1
علی جعفرپور
a.jafarpour@sanru.ac.ir
2
سکینه یگانه
skyeganeh@gmail.com
3
علیرضا عالیشاهی
aalishahi@ut.ac.ir
4
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه شیلات دانشکده علوم دامی و شیلات دانشگاه کشاورزی ساری، ایران.
دانشیار، گروه شیلات دانشکده علوم دامی و شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
دانشیار، گروه شیلات دانشکده علوم دامی و شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
دانشیار، گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
به منظور بهینه سازی شرایط بازیابی کیتوزان از پوسته میگو سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM)، میزان توان مایکروویو در سطوح 300، 600 و 900 وات، زمان 7، 9 و 11 دقیقه و نسبت سدیمهیدروکسید به سوبسترا 1:15، 1:20 و 1:25 درصد، به عنوان متغیرهای مستقل مورد آزمون قرار گرفتند. ظرفیت اتصال آب برای کیتوزان بهینه و مرکزی به ترتیب g/kg 600/35 و 600/32 و به صورت معنی داری بالاتر از کیتوزان تجاری با مقادیر 516/63 درصد بود (0/05>P)، همچنین ظرفیت اتصال چربی برای نمونه کیتوزان بهینه 500/34 و کیتوزان مرکزی 500/33 بود که به صورت معنی داری بالاتر از کیتوزان تجاری با میزان 462/45 درصد بود (0/05>P). در خصوص پارامترهای رنگ، پارامتر سفیدی (W) برای کیتوزان تجاری 77/99 بود که به صورت معنی داری بالاتر از کیتوزان های تولیدی بهینه و مرکزی (به ترتیب 69/96 و 70/99) بود (0/05>P). بر اساس داده های FT-IR باندهای جذبی مربوط به گروه های NH و CH و باندهای اطراف 1680-1610، 1560-1515و 1385-1345 به آمیدI ، II و III در کیتوزان های بازیافتی مشاهده گردید در حالی که ساختار کششی O-C در جذب 1085-1010 اتفاق افتاد و گروه OH در جذب 700–670 مشاهده شد. میزان بلورینگی در کیتوزان بهینه (2/08) ثبت گردید که بهصورت معنیداری کمتر از نمونه تجاری (64/21) و مرکزی (75/60) بود. پتانسیل زتا ذرات کیتوزان بهینه 56/8، مرکزی 4/48 و تجاری 11/60 میل یولت بود، (0/05>P). تصویر برداری SEM برای هر دو کیتوزان تجاری و تولیدی (بهینه و مرکزی) نشان دهنده ساختاری ناهمگن، با شکل تقریباً کروی و صفحهای، بدون خلل و فرج بوده و همچنین ساختارهای رشته ای بهم پیوسته (میکرو فیبر) و پودری نیز مشاهده گردید، همچنین اندازه ذرات برای کیتوزان بهینه، مرکزی و تجاری به ترتیب 1839، 3524 و 1441 نانومتر بود. نتیجه این که جدای از سایز ذرات، کیتوزان بازیافتی از پوسته میگو سفید هندی درجه داستیلاسیون بالا به همراه ویژگی های کیفی و ساختاری مطلوب نشان داد.
In order to optimize the chitosan extraction efficiency from Indian shrimp (Fenneropenaeus indicus) shells by Respond Surface Method (RSM), the microwave power (900, 600, 300 W), time (11, 9, 7 min), and the ratio of sodium hydroxide to the substrate (25: 1, 20: 1, 15: 1), as independent variables, were tested. The water binding capacity for optimal and central chitosan was 600.35 and 600.32, respectively, and significantly higher than commercial chitosan (516.63%). Also, the fat bonding value for the optimum chitosan sample (500.34) and central chitosan (500.33) was significantly higher than commercial chitosan (462.45%). In terms of color, the whiteness (W) for commercial chitosan was 77.99 which was significantly higher than optimal and central production chitosan (69.96 and 70.99 respectively). Based on FT-IR data, absorption bands of NH and CH groups and also bands around 1680-1610, 1560-1515 and 1385-1384 were observed for amides I, II and III in recovered chitosan while the O-C tensile structure occurred in absorption 1085-1010 And the OH group was observed in the absorption of 700-670.The crystallinity in optimal chitosan (2.08) was significantly less than commercial sample (64.21) and central (75.60). The zeta potential of chitosan particles was 8.56, 4.48, and 11.60 mV for the optimal, central and commercial sample, respectively. The SEM images for both commercial and experimental chitosan (optimal and central) represents an inhomogeneous structure, with almost spherical and non-porous, as well as interconnected (microfiber) and powdered structures observed. The particle size for optimal, central and commercial chitosan was 1839, 3524, and 1441 nm, respectively (P<0.05). Finally, despite from the particle size, the recovered chitosan form Indian white shrimp showed high degree of deacetylation along with high qualitative and structural characteristics.
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_69465_c044ff6abae31a11941dc52c3dc61d6f.pdf
کیتوزان
رنگ
بلورینگی
مورفولوژی ذرات
پتانسیل زتا
Chitosan
Color
Crystallinity
Particle morphology
Zeta potential
per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
184
197
10.22059/jfisheries.2019.262094.1038
69464
Research Paper
ارزیابی کیفیت و زمان ماندگاری میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei) تازه طی نگهداری در یخ فالوده ای (Slurry ice)
Quality and Shelf life assessment of Pacific White Shrimp (Litopenaeus Vannamei) Freshly, Harvested and During under Slurry Ice Conditions
محمدعلی خانلر
khanlar2012@yahoo.com
1
سیدمهدی اجاق
mahdi_ojagh@yahoo.com
2
بهاره شعبانپور
b_shabanpour@yahoo.com
3
علیرضا عالیشاهی
seafood1144@yahoo.com
4
سیدولی حسینی
hosseini.seyedvali@gmail.com
5
دانشجو دکتری گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
دانشیار گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
استاد گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
دانشیار گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei) گونه مهم و غالب پرورشی در سرتاسر جهان می باشد. ارزیابی کیفیت و زمان ماندگاری میگوی تازه قبل از تیمار نگهدارنده (متابی سولفیت سدیم) طی فرایند برداشت ضروری است. روش های مختلف نگهداری، شامل نگهداری در یخچال (4°C) (تیمار A) و نگهداری در یخ پودری (تیمار B) و یخ فالودهای (تیمار C)، بر کیفیت و زمان ماندگاری میگوی پاسفید غربی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور، آزمایشهای مجموع بازهای نیتروژنی فرار (TVB-N)، تیوباربیتوریک اسید (TBARS)، مقادیر اسیدیته و آزمایش های میکروبی شامل شمارش کلی باکتریها (APC) و شمارش باکتریهای سرمادوست (PTC) طی 12 روز (هر دو روز یکبار) انجام شد. افزایش میزان (TVB-N، TMA-N، TBA) و (PV) طی دوره نگهداری در یخ فالودهای به شکل معنی داری در مقایسه با یخ پودری و یخچال (C°4) کاهش یافت (0/05>P). زمان ماندگاری نگهداری میگوی در یخچال (C°4)، 6 روز بود. روند رشد باکتریهای هوازی (APC)، باکتری های سرماپسند (PTC) در نمونههای نگهداری شده در یخچال در مقایسه با دو تیمار دیگر به طور معن یداری افزایش یافت(0/05>P). به طور کلی، نتایج حاکی از عملکرد بهتر تیمار (C) یخ فالودهای در حفظ کیفیت میگوها طی 12 روز نگهداری بود.
Pacific white shrimp (Litopenaeus vannamei) is an important worldwide cultured species. The evaluation of quality and shelf-life of the shrimp is imperative before utilizing preservative within the harvesting. The effect of slurry ice on the quality of Pacific white shrimp during chilling storage was investigated and compared with flake ice and refrigerator. In this manuscript, the effect of different cold storages conditions including refrigerator (stored at 4°C) (treat A), flake ice (treat B) and Slurry ice (treat C) up to 12 days was investigated. To analyze chemical characteristics, and freshness indicators of Pacific white shrimp, changes in total volatile base nitrogen, thiobarbituric acid, titratable acidity (TA) and microbial count of white shrimp during 12 days (every two days) storage was investigated. Increases of the total volatile base nitrogen and thiobarbituric acid reactive substance, values in shrimp treated with slurry ice were found to be significantly slower during slurry ice storage than during flake ice storage (P<0.05). The shelf life of ice stored Pacific white shrimps was determined to be 8 days. Contrarily, the aerobic plate count (APC) and psychrophilic bacterial counts (PTC) compared to two treatments exhibited significant increases during iced storage (P<0.05). Nevertheless, the results demonstrated that storage in slurry ice immediately after harvesting caused quality stability during the cold storage.
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_69464_d305e770a3026aaefa625cf5c96fcc0b.pdf
میگوی پاسفید غربی
یخ فالوده ای
کیفیت
زمان ماندگاری
یخ گذاری
Pacific white shrimp
Slurry ice
Quality
Shelf life
Iced storage
per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
198
207
10.22059/jfisheries.2019.264404.1043
69463
Research Paper
اثر مکمل های تجاری اگریموس و باکتوسل بر جمعیت باکتری های اسیدلاکتیکی روده و مقاومت در برابر استرس های دما و شوری در ماهی زبرا (Danio rerio)
Effects of Commercial Dietary Prebiotic (Agrimos®) and Probiotic (Batocell®) Supplements on Intestinal Lactic Acid Bacteria, Salinity and Thermal Stress Resistance in Zebrafish (Danio rerio)
مهرنوش شیرانی
shiranimehrnoosh66@gmail.com
1
نصراله محبوبی صوفیانی
nsoofiani@na.cc.iut.ac.ir
2
حمید فرحمند
hfarahmand@ut.ac.ir
3
سید امیر حسین جلالی
sahjalali@na.cc.iut.ac.ir
4
دانشجوی دکتری گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
استادیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
به منظور مقایسه اثر دو نوع مکمل غذایی تجاری پربیوتیکی (اگریموس) و پروبیوتیکی (باکتوسل) بر مقاومت به استرس های دما، شوری و تغییرات جمعیت باکتری های اسید لاکتیکی روده در ماهی زبرا دانیو (D. rerio)، این تحقیق انجام شد. لذا 630 قطعه ماهی در 21 آکواریوم تقسیم شده و طی دوره آزمایش، جیره غذایی پایه به عنوان تیمار شاهد (T0) و سه جیره غذایی T1، T2 و T3 به ترتیب با سطوح 2، 4 و 8 گرم پربیوتیک اگریموس در هر کیلوگرم غذا و نیز سه جیره T4، T5 و T6 بهترتیب با 0/1، 0/2 و 0/4 گرم پروبیوتیک باکتوسل در هر کیلوگرم جیره با 3 تکرار به عنوان تیمارهای آزمایش در نظر گرفته شدند. بچه ماهیان 15 روزه به مدت 90 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد ماهیان تغذیه شده با جیره های پروبیوتیکی به طور معنی داری مقاومت بیشتری نسبت به استرس دارا هستند. درصد بازماندگی و مقاومت نسبت به استرس دمایی بین تمامی تیمارها با تیمار شاهد اختلاف معنی دار داشت (P<0.05). بر اساس نتایج تعداد باکتری های اسید لاکتیکی در تیمارهای تغذیه شده با سطوح مختلف اگریموس و باکتوسل پس از 90 روز نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی دار نشان دادند. اما از نظر تعداد کل باکتری ها تمامی سطوح تغذیه ای با پروبیوتیک باکتوسل دارای اختلاف معنی داری با تیمار شاهد و تیمارهای پربیوتیک اگریموس بوده و تیمار T6 با کلیه تیمارها اختلاف معنی دار نشان داد. همچنین مشاهده شد تمامی تیمارهای پربیوتیکی و پروبیوتیکی پس از تغذیه 90 روزه افزایش معنی دار وزن را نشان دادند. از نظر افزایش شاخص طول کلیه تیمارهای پروبیوتیکی نسبت به شاهد افزایش معنی دار نشان دادند. نتایج حاصل از این آزمایش استفاده از جیره غذایی حاوی مکمل های غذایی تجاری فوق را در بهبود عملکرد پاسخ به استرس و فلور روده تأیید نموده و کاربرد آنها را پیشنهاد می دهد.
Present study investigates the effects of two commercial dietary prebiotic and probiotic supplements on thermal and salinity stress resistance and intestinal Lactic Acid Bacteria (LAB) population in zebrafish. A total of 630 healthy 15 days old zebrafish were distributed in 21 aquariums and assigned to 7 groups fed control (T0) or diet supplemented by 2, 4 and 8 g kg-1Agrimos® (T1, T2& T3) and 0.1, 0.2 and 0.4 g kg-1Bactocell® (T4, T5& T6) for 90 days. At the end of the experiment, the results of prebiotic treatment showed significant (P<0.05) increase in salinity stress resistance treated fish to the control group during the experimental period. In thermal stress resistance, all groups showed positive results compared to control one. Lactic acid bacteria (LAB) count in Prebiotic and probiotic treatments was significantly higher than control group (T0), but in total bacterial count, probiotic treated fish showed significant difference with other groups. The result demonstrated that these commercial dietary supplements have beneficial effect on the assayed parameters and can improve stress resistance and modulated intestinal microbiota of zebrafish.
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_69463_dd5eaba3f1e33c5b816b4e8dea823bd1.pdf
استرس دما و شوری
فلور باکتریایی روده
اگریموس
باکتوسل
Thermal and Salinity stress
intestinal microbiota
Agrimos®
Bactocell®
per
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شیلات
2008-5729
2423-7809
2018-08-23
71
2
1
10
10.22059/jfisheries.2018.69502
69502
چکیده انگلیسی
English abstract
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_69502_0c2dd59cc6a6d2fc520576a04569a83a.pdf