%0 Journal Article %T بررسی سطوح مختلف پتانسیل اکسیداسیون احیای (ORP) آب بر پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب، شاخص‌های خون‌شناسی و هورمون کورتیزول ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) %J شیلات %I دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران %Z 2008-5729 %A یاور, مریم %A رضایی توابع, کامران %A تقوی, لعبت %D 2018 %\ 02/20/2018 %V 70 %N 4 %P 396-406 %! بررسی سطوح مختلف پتانسیل اکسیداسیون احیای (ORP) آب بر پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب، شاخص‌های خون‌شناسی و هورمون کورتیزول ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) %K پتانسیل اکسیداسیون و احیا %K شاخص‌های خون شناسی %K هورمون کورتیزول %K اَزون‌دهی %R 10.22059/jfisheries.2018.253257.1022 %X مطالعه پتانسیل اکسیداسیون احیایی (ORP) آب یک شاخص فیزیکوشیمیایی است که تحت تأثیر مجموعة مواد اکسیدکننده و احیاء‌کننده در آب می‌باشد. این شاخص علاوه بر این­که بسیاری از پارامترهای کیفی آب را تحت تأثیر قرار می‌دهد، خود به تنهایی بیان‌گر شرایط عمومی کیفی آب نیز می‌باشد. با توجه به اهمیت و اثرات این شاخص بر سلامت زیستی آبزیان، تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف ORP آب بر شاخص‌های خون‌شناسی، هورمون کورتیزول ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) و فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب شامل COD، BOD، TOC، نیترات و فسفات انجام گرفت. برای انجام این تحقیق، تعداد 72 قطعه ماهی کپور معمولی با وزن متوسط 5±60 گرم در 4 تیمار ORP با سطوح 250-200 (تیمار شاهد)، 300-250 (تیمار اول)، 350-300 (تیمار دوم)، 400-350 (تیمار سوم) میلی‌ولت و با سه تکرار در مخازن 70 لیتری به مدت چهار هفته قرار گرفتند. در طول تحقیق، سطوح مختلف ORP در تیمارهای مختلف با اُزون‌دهی توسط دستگاه اُزون‌ساز به‌صورت روزانه تنظیم و اندازه‌گیری ORP نیز با دستگاه ORP‌متر دیجیتال انجام گردید. بر اساس نتایج، با افزایش سطح ORP در تیمارها، میزان هورمون کورتیزول خون ماهیان در تیمارهای اُزون‌دهی شده افزایش یافته و تفاوت معنی‏داری (0.05≥P) با تیمار شاهد نشان دادند و بیشترین تلفات (42%) مربوط به تیمار دوم و سوم بود. نتایج فاکتورهای کیفی آب نشان داد که با افزایش سطح ORP، فاکتورهای BOD، COD و نیترات به‌طور معنی‌داری کاهش یافتند، اما افزایش سطح ORP تأثیر معنی‌داری بر شاخص‌های فسفات و TOC نشان نداد. همچنین، با افزایش سطح ORP، نتایج شاخص‏ های خون‌شناسی، افزایش معنی‌داری بین تیمارهای تحقیق در شاخص‌های گلبول سفید (WBC)، گلبول قرمز (RBC)، متوسط حجم گلبولی (MCV) و نوتروفیل نشان دادند. شاخص‌های متوسط هموگلوبین گلبولی (MCH)، هماتوکریت (HCT)، هموگلوبین (HB)، غلظت متوسط هموگلوبین گلبول قرمز (MCHC) و مونوسیت تفاوت معنی‌داری بین تیمارها نشان ندادند. به‌طور لی نتایج تحقیق نشان داد که دامنة ORP در محدودة 250 تا 300 میلی‌ولت نه تنها اثر منفی بر ماهیان و تلفات آنها ندارد، بلکه با بهبود شاخص‌های کیفی آب شرایط را برای زیست ماهیان نیز بهتر می‌کند. %U https://jfisheries.ut.ac.ir/article_66396_e0e7bb6d3fab53c005b907df05b92305.pdf