TY - JOUR ID - 23669 TI - مطالعه فاکتورهای خونی و آسیب‌شناسی بافتی ناشی از آئروموناس هیدروفیلا (Aeromonas hydrophila)در قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) JO - شیلات JA - JFISHERIES LA - fa SN - 2008-5729 AU - احمدی, کمال AU - میرواقفی- بیماریها, علیرضا AU - بنایی, مهدی AU - mousavi, maryam AD - دانش¬آموخته کارشناسی ارشد شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، باشگاه پژوهشگران جوان، تهران، ایران AD - دانشیار گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، ایران AD - استادیار گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان، ایران AD - کارشناس ارشد میکروبیولوژی گروه شیلات و محیط زیست، دانشگاه تهران، ایران Y1 - 2011 PY - 2011 VL - 64 IS - 3 SP - 217 EP - 227 KW - آسیب‌شناسی بافتی KW - آئروموناس هیدروفیلا KW - خون‏شناسی KW - فاکتورهای KW - قزل‌آلای رنگین کمان DO - N2 - با توجه به اینکه شدت و حدت بیماریزایی باکتری آئروموناس در ماهی قزل‏آلای رنگین کمان و سایر گونه‏های پرورشی در مناطق مختلف متفاوت می‏باشد لذا جهت مبارزه و یا پیشگیری از شیوع بیماری ناشی از این باکتری شناخت سویه بیماریزای این باکتری ضروری به نظر می‏رسد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات باکتری آئروموناس بر بافت‏های بدن علاوه بر فاکتور‏های خونی می‏باشد. بررسی میزان تغییرات آسیب‏شناسی بافت‌های کبد، کلیه، طحال و آبشش قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با باکتری آئروموناس هیدروفیلای بیماری‌زا، عامل بیماری سپتی‌سمی هموراژیک در ماهی‌ها، ماهی‌ها به روش تزریق درون صفاقی، تماس مستقیم مورد با 107 باکتری انجام‏ گردید. در طی دوره‌ی آزمایش، علائم بالینی و میزان مرگ و میر ثبت گردید. پس از گذشت 14 روز، ماهی‌های بازمانده صید و پس از خون‌گیری، کالبد شکافی شدند. کاهش معنی‌دار تعداد گلبول‎های قرمز و درصد هماتوکریت، لنفوسیت‌ها و مونوسیت‌ها (05/0 < p)، افزایش معنی‌دار تعداد گلبول‌ سفید و نوتروفیل مهمترین تغییراتی است که در مطالعات خون‏شناسی ماهی‌های مبتلا به عفونت باکتریایی دیده شد.تایید حضور باکتری در بافت‏ها توسط تست‏های بیوشیمیایی صورت گرفت. بهم ریختگی ظاهری سلول‌های کبدی، از هم گسیختگی سینوس‌های خونی و در نتیجه بهم ریختگی آرایش سلولی و شکل گیری واکوئل‌های سلولی در کبد، افزایش تعداد مراکز ملانوماکروفاژ و تجمع رنگدانه‌های هموسیدرینی، تغییرات ریختی در سلول‌های الیپسوئیدی در طحال، از بین رفتن مجاری کلیوی، دژنره شدن اپیتلیوم مجاری کلیوی‏، افزایش فضای ادراری، دژنره شدن و تحلیل گلومرول‌ها و افزایش فضای کپسول بومن در کلیه، هیپرپلازی اپیتلیوم لاملاهای ثانویه و چسبندگی‌ آنها، از مهمترین تغییرات آسیب‌شناسی بافتی، مشاهده شده در مقایسه با گروه شاهد است. UR - https://jfisheries.ut.ac.ir/article_23669.html L1 - https://jfisheries.ut.ac.ir/article_23669_8470a30ddac22a04f5e07edabb387d2e.pdf ER -