TY - JOUR ID - 64708 TI - تأثیر پوشش نانوکامپوزیت کیتوزان و عصاره ی رزماری (Rosmarinus officinalis L) بر خصوصیات شیمیایی فیله ی فیل ماهی (Huso huso) تلقیح شده با لیستریا مونوسیتوژنز (Listeria monocytogenes) نگهداری شده در یخچال JO - شیلات JA - JFISHERIES LA - fa SN - 2008-5729 AU - جعفری کلیجی, آلیکا AU - جعفرپور, علی AU - صفری, رضا AD - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه شیلات، گرایش فرآوری محصولات شیلاتی، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران. AD - دانشیارگروه شیلات، گرایش فراوری محصولات شیلاتی،دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران. AD - مربی، پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، ساری، ایران. Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 70 IS - 2 SP - 211 EP - 220 KW - نانوکامپوزیت کیتوزان KW - عصاره رزماری KW - کیتوزان KW - لیستریا مونوسیتوژنز KW - فیل ماهی DO - 10.22059/jfisheries.2018.207265.929 N2 - این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریال پوشش نانوکامپوزیت کیتوزان و عصاره ی رزماری در فیله ی فیل ماهی تلقیح شده با لیستریا مونوسیتوژنز نگهداری شده در یخچال (C°1±4) انجام شد. ماهی فیله و به چهار گروه شاهد (بدون پوشش)، تیمار رزماری 0/5 درصد، کیتوزان 1 درصد و ترکیب کیتوزان 1 درصد و رزماری 0/5 درصد به عنوان تیمار نانوکامپوزیت کیتوزان تقسیم شد. سپس همه ­ی نمونه ­ها با لیستریا مونوسیتوژنز تلقیح شدند. متعاقبا پارامترهای شیمیایی (بازهای نیتروژنی فعال، عدد پراکسید، pH و تیوباربیتوریک اسید) و ویژگی­های ضدلیستریایی نمونه ها در طی شانزده روز نگهداری در یخچال (Cº1±4) بررسی شدند. بر اساس نتایج، نانوکامپوزیت کیتوزان توانایی معنی­ داری (P<0.05) را برای جلوگیری از رشد لیستریا مونوسیتوژنز از 4/14 log cfu/g به 2/32 log cfu/g و به دنبال آن  به­ترتیب تیمارهای کیتوزان 1 درصد و عصاره ­ی رزماری 0/5 درصد در مقایسه با نمونه شاهد در انتهای دوره­nی نگهداری نشان داد. بر حسب پارامترهای شیمیایی، اگرچه نمونه­های پوشش داده شده به ­وسیله ی نانوکامپوزیت دارای پایین­ترین pH و بازهای نیتروژنی فرار (P<0.05) بودند، هرچند این پوشش توانایی متوقف کردن دناتوره شدن پروتئین را بعد از هشت روز نگهداری (P>0.05)  نداشت. از طرف دیگر پوشش نانوکامپوزیت کیتوزان اکسیداسیون لیپید را به وسیله ­ی کاهش تولید پراکسید و تیوباربیتوریک اسید در نمونه­ ها  در مقایسه با تیمار شاهد در انتهای دوره­ ی نگهداری در یخچال به تعویق انداخت. UR - https://jfisheries.ut.ac.ir/article_64708.html L1 - https://jfisheries.ut.ac.ir/article_64708_f1982d9bfaec970c7d93d399173aeec0.pdf ER -