TY - JOUR ID - 68124 TI - تنوع ژنتیکی جدایه های لاکتوکوکوس گارویه آ (Lactococcus garvieae) از ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بیمار در ایران با استفاده از روش RAPD-PCR JO - شیلات JA - JFISHERIES LA - fa SN - 2008-5729 AU - سلیقه زاده, رضا AU - اخلاقی, مصطفی AU - شریفی یزدی, حسن AU - سلطانیان, سیاوش AD - دانشجوی دکتری تخصصی بهداشت آبزیان، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران. AD - استاد، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران. AD - دانشیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران. Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 71 IS - 1 SP - 62 EP - 71 KW - لاکتوکوکوس گارویه آ KW - لاکتوکوکوزیس KW - قزل آلای رنگین کمان KW - ایران KW - تنوع ژنتیکی DO - 10.22059/jfisheries.2018.265014.1045 N2 - لاکتوکوکوس گارویه آ یکی از عوامل اصلی بیماری استرپتوکوکوزیس/لاکتوکوکوزیس در مزارع ماهیان به ویژه ماهی قزل آلای رنگین کمان  می باشد که هر ساله خسارات زیادی را موجب می­ شود. در این مطالعه تنوع ژنتیکی 20 جدایه لاکتوکوکوس گارویه آ بدست آمده از تلفات مزارع قزل آلای رنگین کمان در برخی استان ­های کشور به روش RAPD-PCR مورد مطالعه قرار گرفت. پس از کشت از بافت کلیه ماهیان بیمار و جداسازی کوکسی ­های گرم مثبت روی برین هارت آگار (BHI)، در ابتدا با استفاده از روش PCR اختصاصی، تشخیص گونه (با تولید محصول 1100 جفت بازی) جدایه های باکتریایی انجام گرفت. سپس ژنوتاپینگ جدایه ها با استفاده از روش RAPD-PCR و دو پرایمر P5 و M13 انجام شد. نتایج حاصل از روش RAPD-PCR نشان داد که پرایمر P5 در مجموع قادر به تولید حداکثر 3 باند و 4 الگوی باند در میان جدایه­ها شد اما پرایمر M13 قادر به تولید حداکثر 7 باند و 5 الگوی باندی شد. همچنین نتایج حاصل از ترسیم درخت فیلوژنی بر اساس محصولات RAPD-PCR پرایمر P5 با استفاده از روش UPGMA موجب تفکیک این جدایه­ ها در 2 کلاستر اصلی و 4 گروه فرعی ژنتیکی شد، اما با استفاده از پرایمر M13 این جدایه­ ها در 2 کلاستر اصلی و 5 گروه فرعی ژنتیکی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان می­ دهد که گرچه مشابهت ­های فنوتیپی بین جدایه­ های لاکتوکوکوس گارویه آ مناطق مختلف ایران وجود دارد ولی این جدایه­ ها با همدیگر دارای تفاوت ­های ژنتیکی نیز هستند. مطالعات بیشتری در آینده نیاز است تا نقش این تفاوت های ژنتیکی کسب شده در این مطالعه را در میزان حدت باکتری و ایمنی ­زایی بدنبال واکسناسیون نشان دهد. UR - https://jfisheries.ut.ac.ir/article_68124.html L1 - https://jfisheries.ut.ac.ir/article_68124_fe6d71abbfc1d302ef6e67533cdef568.pdf ER -