2024-03-28T21:27:46Z
https://jfisheries.ut.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=7660
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
کارایی تکنیکی و عوامل مؤثر در آن با بهرهگیری از رهیافت تحلیل فراگیر دادهها
سمیرا
داد
رسول
قربانی
علی
دریجانی
سعید
یلقی
محسن
یحیایی
با توجه به نقش مطالعات دربارة کارایی و فراهمسازی زمینة تجدید نظر در اهمیت نسبی اجزای تولید، اصلاح سیاستها و مدیریت منابع، پژوهش حاضر با هدف اندازهگیری کارایی تکنیکی شرکتهای تعاونی صید پره استان گلستان و عوامل تأثیرگذار در آن، با بهرهگیری از رهیافت تحلیل فراگیر دادهها، انجام شد. بدین منظور، اطلاعات مورد نیاز بیست واحد شرکت تعاونی صید پره در استان گلستان، در سال بهرهبرداری 1388-1389، با استفاده از تمامشماری و به روش پرسشنامهای با مصاحبة حضوری جمعآوری شد. بر اساس یافتهها، میانگین کارایی تکنیکی نمونه 2/79 درصد ارزیابی شد که بیانگر قابلیت بهبود عملکرد فنی واحدها به میزان 8/20 درصد با همین نوع فنّاوری و عوامل تولید است. ضمن آنکه نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای انرژی مصرفی، سرمایه، سن، تحصیلات، تجربه و تخصص مدیر با کارایی تکنیکی ارتباط مثبت دارند، اما به لحاظ آماری معنادار و قابل تفسیر نیستند. در پایان ماهی سفید و ماهی کفال از مهمترین فاکتورهای مؤثر در کارایی تکنیکی واحدهای شرکتهای تعاونی صید پره شناخته شدند. بر این مبنا و با توجه به شدت و جهت تأثیرگذاری عوامل مربوطه، میتوان راهکارهای سیاستی مناسبی را به منظور ارتقای عملکرد فعلی به برنامهریزان و سیاستگذاران این عرصه پیشنهاد کرد.
استان گلستان
تحلیل فراگیر دادهها
شرکت تعاونی صید پره
کارایی تکنیکی
2015
12
22
495
504
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57245_319a83a075b1f96e45130302a09ab71d.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
آنالیز دیآلل کراس برخی صفات تولیدمثلی در ماهیان زینتی (Puntius tetrazona)
غلامرضا
داشاب
حسین
اکبری
سید ایمان
فاضل
از بهترین روشهای بهنژادی ماهیان جداسازی دودمانهای خالص با توان تولید دورگههای پرمحصول است. در مطالعة حاضر تأثیرات هتروزیس، افت به واسطة همخونی، تأثیرات مادری، ترکیبپذیری عمومی و ترکیبپذیری خصوصی صفات مربوط به تولیدمثل شامل تعداد تخم تولیدی، تعداد تخم هچشده و درصد هچ نتاج خالص و دورگههای حاصل از تلاقی گونة تایگر و دوسویة آن یعنی گرین و آلبینو بارب در قالب طرح دیآلل کراس کامل بررسی شد. نتایج بیانگر منفی بودن میزان هتروزیس در هر سه صفت مذکور بود و هیچکدام از دورگهها نسبت به نتاج والدین خالص خود در صفات مورد بررسی برتری نشان ندادند. همچنین، نتایج نشان داد که بیشترین میزان افت به واسطة همخونی در بین تلاقیها مربوط به صفت تولید تخم و کمترین میزان آن نیز مربوط به درصد هچ بود. این بررسی نشان میدهد زمانی که از سویة آلبینو بهمنزلة لاین مادری استفاده شود، عملکرد دورگههای حاصل نسبت به سایر تلاقیها بالاتر است و تأثیرات مادری مثبتی دارد. بنابراین، این سویه میتواند بهمنزلة لاین مادری در تلاقیها استفاده شود. مقایسة میزان ترکیبپذیری عمومی نشاندهندة برتری ژنتیکی افزایشی تایگر بارب نسبت به دو سویة دیگر در صفت تعداد تخم تولیدی است و بیانگر این نکته است که این سویه میتواند ارزشهای اصلاحی (GCA) خود برای قدرت تخمریزی را به نتاج خود منتقل کند. همچنین، بالاترین میزان ترکیبپذیری خاص که به منظور استفاده از حداکثر توان ژنتیک غیرافزایشی دورگههاست برای صفات تعداد تخم تولیدی، تعداد تخم هچشده و درصد هچ به ترتیب مربوط به دورگههای حاصل از تلاقیهای تایگر نر با گرین ماده، تایگر نر با آلبینوی ماده و آلبینوی نر با گرین ماده است.
توانایی ترکیب خاص
توانایی ترکیب عمومی
دیآلل کراس
ماهی زینتی
هتروزیس
2015
12
22
505
520
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57246_312331d663ca26b34c16b374e45d149e.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
بررسی فاکتورهای محیطی مؤثر در انعطافپذیری ریختی سسماهی کورا (Barbus lacerta; Heckel, 1843) در رودخانة زرینهرود، حوضة دریاچة ارومیه
علیرضا
رادخواه
هادی
پورباقر
سهیل
ایگدری
منوچهر
نصری
شکل بدن ماهیان تحت تأثیر وضعیت زیستمحیطی و زیستگاه آنها است. تحقیق حاضر با هدف مطالعة انعطافپذیری ریختی جمعیت سسماهی کورا (Barbuslacerta) در رودخانة زرینهرود و بررسی فاکتورهای محیطی مؤثر در این تغییرات، به مرحلة اجرا درآمد. در این پژوهش 300 نمونه سسماهی کورا از ایستگاههای مختلف در رودخانة زرینهرود صید شدند. نمونههای صیدشده پس از بیهوشی با محلول گل میخک، در فرمالین 10 درصد تثبیت شدند و برای مراحل بعدی به آزمایشگاه منتقل شدند. از سمت چپ سطح جانبی نمونهها با استفاده از دوربین دیجیتال با قدرت تفکیک 6 مگاپیکسل عکسبرداری شد. روی تصاویر دو بعدی حاصل، تعداد 12 نقطه لندمارک با استفاده از نرمافزار TPSDig2 قرار داده شد. دادهها پس از آنالیز پروکراست (GPA)، با روش آماری چندمتغیره (CVA) و با استفاده از نرمافزار PAST تجزیه و تحلیل شدند. در مرحلة بعد با استفاده از روش Thin plate spline انواع تغییرات شکلی مصورسازی شدند. بر اساس الگوی جابجایی لندمارکها، اختلاف معنیداری در شکل نمونههای سسماهی کورا در نواحی بالادست و پاییندست مشاهده شد (01/0>(p. این تفاوتها در ارتفاع بدن و ارتفاع ساقة دمی تشخیص داده شد. با استفاده از روش Two-block PLS و همبستگی ماتریسی مشخص شد که سرعت جریان آب و دبی رودخانه، فاکتورهای اصلی در ایجاد تغییرات ریختی بودهاند. این پژوهش مطالعة بیشتر دربارة سایر عوامل تأثیرگذار را توصیه میکند.
تغییرات شکلی
رودخانة زرینهرود
ریختسنجی هندسی
سسماهی کورا (B. lacerta)
فاکتورهای محیطی
2015
12
22
521
531
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57247_c0c2b0dd4184555d5ee36ee2e4c20bce.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
بررسی تأثیر غلظتهای مختلف ویتامین ث و سختی کل در آب مخزن نگهداری در شاخصهای تولیدمثلی مولدان میگوی بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii) در سازگان مداربسته
کامران
رضایی توابع
غلامرضا
رفیعی
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر غلظتهای مختلف ویتامین ث و سختی آب در برخی شاخصهای تولیدمثلی مولدان مادة میگوی بزرگ آب شیرین انجام شد. برای این مطالعه در آزمایش اول تیمارهایی با غلظت صفر (تیمار شاهد)، 2، 5، 8 و 10 میلیگرم بر لیتر ویتامین ث و در آزمایش دوم تیمارهایی با غلظت 205 (تیمار شاهد)، 250، 300، 350 و 400 میلیگرم بر لیتر سختی بر حسب کربنات کلسیم در آب مخازن مولدان تهیه شد و تأثیر آنها بعد از سه دورة تولیدمثلی در شاخصهای تولیدمثلی مولدان ماده شامل وزن خشک تخم، درصد تخم لقاحیافته، درصد تفریخ تخم، هماوری نسبی، هماوری کل، بازماندگی لارو و شاخص سوماتیکی کلاف تخم (ESI) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که غلظت بهینة سختی و ویتامین ث در آب مخازن نگهداری مولدان به ترتیب 250 و 5 میلیگرم بر لیتر است. همچنین، نتایج نشان داد که تأثیر فاکتورهای مورد مطالعه در شاخصهای وزن خشک تخم، درصد تخم لقاحیافته، درصد تفریخ تخم، بازماندگی لاروها و ESI در بین تیمارها تفاوت معنیداری (05/0P˂) دارد، اما در شاخصهای هماوری کل و هماوری نسبی فاقد تفاوت معنیدار (05/0P>) است. بنابراین، میتوان استنباط کرد که فاکتورهای مورد مطالعه در روند تشکیل تخمک تأثیر درخور ملاحظهای ندارند و این فاکتورها در شاخصهای تولیدمثلی مولدان ماده در پروسة زردهسازی، دورة جنینی و دورة لاروی تأثیرات خود را میگذارند.
سازگان مداربسته
سختی آب
شاخصهای تولیدمثلی
میگوی بزرگ آب شیرین
ویتامین ث
2015
12
22
533
544
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57248_2c52f540b61480a6147420d07fd07a41.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
بررسی تغییرات آندروژنیک برخی شاخصهای ایمنی و خون ماهی نر قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) در فصل تکثیر
هنگامه
رفعتی
علیرضا
میرواقفی
مهدی
سلطانی
مطالعة حاضر با هدف مشخص کردن سطح برخی فاکتورهای سرمی و ایمنی ماهیان در مرحلة پرواری و در ماهیان مولد قبل و بعد از اسپرمگیری، به منظور دستیابی به اطلاعات جدید در زمینة تغییرات فیزیولوژیک ناشی از تولیدمثل و تأثیر فعالیتهای تولیدمثلی در شاخصهای سرمی و ایمنی، انجام پذیرفت. در این مطالعه مجموعاً 15 عدد ماهی نر قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) شامل5 عدد ماهی نر در مرحلة پرواری و 5 عدد ماهی مولد نر قبل از اسپرمگیری و 5 عدد ماهی مولد نر بعد از اسپرمگیری بررسی شدند که به طور تصادفی انتخاب شده بودند. نتایج نشان داد که غلظت گلوکز قبل از اسپرمگیری از دو گروه ماهیان پرواری و ماهیان مولد بعد از اسپرمگیری به مراتب بیشتر بود. همچنین میانگین پروتئین کل در بین گروههای ماهیان پرواری و ماهیان مولد قبل از اسپرمگیری و بعد از اسپرمگیری اختلاف معنیداری را نشان نداد (P>0.05). مقایسة میانگین اسمولالیتی در سه گروه ماهیان پرواری و مولد قبل از اسپرمگیری و بعد از اسپرمگیری نیز نبود اختلاف معنیدار در سطح 5% را نشان داد. غلظت هورمون کورتیزول هم پس از اسپرمگیری نسبت به سایر گروهها به شکل معنیداری (P<0.05) افزایش یافته بود. تعداد گلبول سفید ماهی قبل و پس از اسپرمگیری کاهش معنیداری نسبت به ماهیان پرواری و میزان هموگلوبین خون ماهی پیش از اسپرمگیری به شکل معنیداری نسبت به دو گروه دیگر افزایش داشته است. درصد هماتوکریت خون در ماهیان قبل از اسپرمگیری به صورت معنیداری کاهش یافته بود، اما کاهش میزان هماتوکریت پس از اسپرمگیری از نظر آماری با دو گروه دیگر اختلاف معنیداری نداشته است. در مورد شاخص MCV نیز میتوان گفت که ماهیان پرواری میزانMCV بیشتری نسبت به ماهیان قبل و بعد از اسپرمگیری دارند (P<0.05). در نهایت، با توجه به آزمایشهای انجامشده و نتایج تغییرات فاکتورهای ایمنی و متابولیسمی مورد بررسی، میتوان دریافت که در زمان تولیدمثل در ماهی نر قزلآلای رنگینکمان ترشح هورمونهای درونریز که بر اثر تغییرات هورمونهای جنسی در زمان تولیدمثل صورت میگیرد در متابولیسم ماهی از طریق تغییر میزان فاکتورهایی مانند گلوکز، کورتیزول و اسمولالیتی و در ایمنی ماهی از طریق تغییر میزان گلبولهای سفید خون و فاکتورهایی مانند هماتوکریت و MCV اثر میگذارد. در این تحقیق، این شاخصها به منظور مدیریت مولدان با حساسیت کمتر و توان متابولیسم بهتر سنجش شدهاند.
ایران
تولیدمثل
فاکتورهای ایمنی
فاکتورهای سرمی
ماهی قزلآلای رنگینکمان
2015
12
22
545
554
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57249_62526d8085b374b106c185e8bbddbf9b.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
بهینهسازی استخراج عصارة آنتیاکسیدانی از جلبک دریایی خلیج فارس (Chaetomorpha sp) با کمک مایکروویو و اولتراسوند و با استفاده از روش پاسخ سطح
پروا
سفری
مسعود
رضایی
امیررضا
شویک لو
آریا
باباخانی
جلبک Chaetomorpha sp یکی از جلبکهای سبز خلیجفارس است که میتواند بهمنزلة منبعی دریایی حاوی آنتیاکسیدانهای طبیعی از جمله پلیفنولها باشد. استخراج و کاربرد ترکیبات آنتیاکسیدانی و سایر مواد زیستفعال از منابع طبیعی و استفاده از ظرفیتهای بومی میتواند موجب رشد اقتصادی و صنعتی هر منطقه شود. استخراج به کمک مایکروویو و اولتراسوند از جمله روشهای جدید است و با مزیتهایی چون کاهش زمان استخراج و افزایش بهرهوری انرژی همراه با کاهش تخریب ترکیبات هدف پتانسیل استفاده در آزمایشگاهها را دارد. در این مطالعه برای بهینهسازی استخراج ترکیبات آنتیاکسیدانی از جلبک C. sp از طراحی مرکب مرکزی در روش مایکروویو شامل 6 تکرار در نقطة مرکزی و 20 دور آزمایشی و در روش اولتراسوند از طرح باکس بنکن شامل 6 تکرار در نقطة مرکزی و 17 دور آزمایشی استفاده شد. خاصیت آنتیاکسیدانی با آزمایشهای میزان فنول کل، قدرت کاهندگی آهن، فعالیت جذب رادیکال آزاد و ظرفیت آنتیاکسیدانی کل اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین فعالیت آنتیاکسیدانی در شرایط بهینه در روش مایکروویو در قدرت 300، زمان َ8 و غلظت استون به آب 25% و در روش اولتراسوند در زمان 30َ، دمای 30 و غلظت اســتون به آب 0 % به دست آمد و میزان فنول به ترتیب 096/1 و 091/1 میلیگرم تانیکاسید بر گرم پودر جلبکی بود. مقادیر واقعی آزمایشی و مقادیر پیشبینیشده با نرمافزار نیز دارای روابط منطقی بودند که نشاندهندة تناسب مدلهای بهکاررفته و نیز سازگاری روش پاسخ سطح برای تعیین شرایط بهینه بوده است. همچنین، جلبک C. sp دارای فعالیت آنتیاکسیدانی بود و بهمنزلة منبعی از فنولهای طبیعی قابلیت استفاده در صنایع غذایی و دارویی را خواهد داشت.
استخراج به کمک اولتراسوند
استخراج به کمک مایکروویو
پلیفنولها
ترکیبات آنتیاکسیدانی
جلبک سبز Chaetomorpha.sp
2015
12
22
555
575
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57250_b4502a26ffac14b560211cdd2b43e480.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
بررسی تأثیر نانوذرة کیتوزان و عصارة آویشن شیرازی نانوکپسولهشده در فساد میکروبی فیلة ماهی قزلآلای رنگینکمان (Onchorhynchus mykiss) تلقیحشده با لیستریا منوسایتوژنز (Listeria monocytogenese)
حسین علی
سلمان پور احمدی
حامد
منوچهری
رضا
صفری
غذاهای دریایی، بهمنزلة منبع پروتئینی باارزش برای انسانها، در رژیم غذایی سالم نقش مهمی را ایفا میکنند؛ با توجه به امکان آلودگی ماهی از لحظة برداشت تا مصرف با میکروارگانیسمهای مختلف، روشهای متفاوتی برای جلوگیری از فساد آنها به کار میرود. هدف تحقیق حاضر بررسی استفاده از عصارة آویشن و کیتوزان نانوکپسولهشده برای مهار رشد باکتری لیستریا منوسایتوژنز در گوشت فیلهشدة ماهی قزلآلای رنگینکمان در زمان نگهداری در یخچال است. به نمونههای فیلهشدة گوشت ماهی CFU/g 103×1 باکتری لیستریا منوسایتوژنز تلقیح شد؛ سپس، نمونهها در معرض عصارة آویشن در دو سطح 8/0 و 2/1 و نانوذرة کیتوزان در دو سطح 15/0 و 25/0 (%v/w) به همراه یک گروه شاهد در قالب 5 تیمار قرار گرفتند. تمامی تیمارها و گروه شاهد به مدت 16 روز در دمای یخچال نگهداری شدند. هر چهار روز یک بار میزان تعداد کل باکتریها، تعداد باکتریهای سرمادوست و تعداد باکتری لیستریا منوسایتوژنز اندازهگیری شد.کمترین تعداد کل باکتریها، تعداد باکتریهای سرماگرا و تعداد باکتریهای لیستریا منوسایتوژنز در روز پایان آزمایش در تیمار کیتوزان 25/0% مشاهده شد و بیشترین آن در تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>P). نتایج نشان داد با گذر زمان از کارایی نگهدارندهها علیه رشد باکتری لیستریا منوسایتوژنز کاسته میشود. استفاده از فرم نانوکپسولة آویشن و کیتوزان به طور معنیداری از رشد باکتری لیستریا منوسایتوژنز جلوگیری کرد همچنین، کیتوزان بهتر از عصارة آویشن باعث مهار لیستریا منوسایتوژنز شد.
عصارة آویشن
کیتوزان
لیستریا منوسایتوژنز
ماهی قزلآلا
نانوکپسول
2015
12
22
577
587
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57251_507cfe427d0859bdcf129fbeef3a053c.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
تعیین فرمولاسیون کراکر ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) و بررسی تغییرات کیفی آن طی سه ماه نگهداری در دمای اتاق
بهاره
شعبانپور
معظمه
کردجزی
سمیرا
کمری
هدف از این پژوهش تعیین فرمولاسیون کراکر ماهی از کپور نقرهای و بررسی تغییرات کیفی کراکر تهیهشده در چهار بازة زمانی (0، 30، 60 و 90 روز) طی دورة نگهداری در دمای اتاق بود. تیمارهای مورد بررسی در این تحقیق شامل کراکر خشک (زمان خشک کردن 2 ساعت)، کراکر سرخشده که زمان خشک کردن آن یک ساعت در نظر گرفته شد و تیمار پایانی، کراکر خشکی بود که در پایان هر دورة نگهداری سرخ میشد. میزان پروتئین، کربوهیدرات، خاکستر و رطوبت تیمار خشکشده بیشتر از دو تیمار دیگر بود (05/0<p). بیشترین میزان چربی در تیمار سرخشده مشاهده شد (05/0>p). pH در هر سه تیمار روند افزایشی را نشان داد (05/0>p). تغییرات میزان تیوباربیتوریک اسید در تیمار خشکشده طی دورة نگهداری معنیدار نبود (05/0<p)، اما در تیمار سرخشده و تیمار خشک و سرخشده تفاوت معنیداری مشاهده شد (05/0>p). در سنجش میزان اسیدهای چرب آزاد، بیشترین تغییر و نوسان در تیمار خشکشده مشاهده شد که البته در مجموع، بین میزان اسیدهای چرب آزاد روز صفر و روز 90 در هر سه تیمار تفاوت معنیداری مشاهده نشد (05/0<p). شمارش تعداد باکتری کل در همة زمانهای نمونهبرداری در این تحقیق صفر بود. نتایج بررسی خصوصیات رنگی نشان داد که روشنایی تیمار خشک و سرخشده از دو تیمار دیگر بیشتر بود (05/0>p). در پایان دورة نگهداری، روشنایی هر سه تیمار کاهش یافت (05/0>p). ارزیابی حسی بیانگر مقبولیت بیشتر تیمار خشک و سرخشده نسبت به سایر تیمارها بود. به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که در هر سه تیمار مذکور بار باکتریایی وجود نداشت، اما خواص حسی مانند طعم، بو، بافت، رنگ و پذیرش کلی در تیمار پایانی بهتر بودند.
فرمولاسیون
کپور نقرهای
کراکر ماهی
ماندگاری
نگهداری
2015
12
22
589
602
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57252_30154aed1651e8c9aa9899c4b2f0851e.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
شجرهشناسی گونهای اویستر بالدار مرواریدساز (Pteria loveni; Bivalvia: Pteriidae) از نواحی زیر جزرومدی خلیج چابهار بر اساس توالی ژن COΙ
گیلان
عطاران فریمان
نجمه
راستی
فاطمه
ناصری
دوکفهایها دومین ردة بزرگ نرمتناناند که در سازگاری به انواع زیستگاههای دریایی و آب شیرین بسیار موفق بودهاند، از دریاهای نزدیک به قطب جنوب تا آبهای گرمسیری و از سواحل کمعمق تا نواحی عمیق پراکنش دارند. شجرهشناسی کمکهای قابل توجهی در مطالعات تطبیقی با ردیابی ژن گونة زنده و ارزیابی تکامل تاریخی آنها میکند. در این تحقیق گونهای از اویستر بالدار مرواریدساز از مناطق زیر جزرومدی خلیج چابهار به منظور بررسی توالی ژنی در سال 1392 جمعآوری شد. توالی نوکلئوتیدها در واحد 1 ژن سیتوکروم اکسیداز (COΙ) بررسی شد. توالی گونة مورد مطالعه با توالی 18 گونه متعلق به دو جنس از خانوادة Pteriidae موجود در بانک ژن مقایسه شد. روابط فیلوژنتیکی از طریق آنالیز Maximum Liklihood تجزیه و تحلیل شد. در این مطالعه تکتباری میان دو جنس مشهود است و نزدیکترین گونه از نظر توالی ژنی به گونة مورد مطالعه از ایران گونة Pteria loveni است که با 71% بوتاسترپ حمایت میشود. این اولین گزارش این گونه از سواحل جنوبی ایران است.
اویستر بالدار مرواریدساز
چابهار
دوکفهای
شجرهشناسی
نواحی زیرجزرومدی
.xCOΙ
2015
12
22
603
613
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57253_5e338c221929b6c7223f1b07f52b630b.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
تأثیرات دفعات غذادهی در شاخصهای رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی ماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus
لیلا
کوچکی
محمد
ذاکری
سید محمد
موسوی
وحید
یاوری
پریتا
کوچنین
مطالعة حاضر با هدف بررسی تأثیرات دفعات غذادهی مختلف در شاخصهای رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی ماهی استرلیاد (ruthenusAcipenser) طراحی شده است. به این منظور تعداد 150 قطعه ماهی استرلیاد با متوسط وزن اولیة 1±50 گرم انتخاب و در 15 تانک تقسیمبندی شدند. ماهیها 2 بار در روز (تیمار 1)، 3 بار در روز (تیمار 2)، 4 بار در روز (تیمار 3)، 5 بار در روز (تیمار 4) و 6 بار در روز (تیمار 5) به میزان 3 درصد وزن تر بدن به مدت 60 روز غذادهی شدند. نتایج نشان میدهد که اختلاف معنیداری (05/0P<) در شاخصهای رشد با دفعات غذادهی مختلف به استثنای ضریب چاقی وجود دارد. بر اساس نتایج، بهترین میزان شاخصهای رشد در تیمار 5 وعده غذادهی در روز مشاهده شد. ضریب تبدیل غذایی، بازده غذایی، درصد مصرف خالص پروتئین و چربی به طور معنیداری تحت تأثیر دفعات مختلف غذادهی قرار دارند. افزایش تعداد دفعات غذادهی تا 5 نوبت موجب بهبود شاخصهای تغذیهای در این گونه شد. مقایسة آماری ترکیبات بیوشیمیایی در دفعات غذادهی مختلف فقط اختلاف معنیداری (05/0P<) را در محتوای پروتئین و چربی خام بدن نشان داد. بنا بر نتایج این تحقیق میتوان بیان کرد که بهترین نتایج در عملکرد رشد و تغذیه در تیمار 4 مشاهده شد، بنابراین برای تغذیة ماهی استرلیاد 5 وعده غذادهی در روز پیشنهاد میشود.
واژگان کلیدی: تبدیل غذایی
ترکیبات بیوشیمیایی بدن
دفعات غذادهی
رشد
.Acipenser ruthenus
2015
12
22
615
629
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57254_25372759de9aa8bb3ebe8bf3f97f6716.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
اثر هورمونهای استروئیدی در القای فرایند رسیدگی نهایی در تخمک ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius) در شرایط In vitro
باقر
مجازی امیری
فاطمه
فداکار ماسوله
اسفندیار
نجفی
این تحقیق با هدف شناخت مؤثرترین هورمون استروئیدی در رسیدگی همزمان تخمک ماهی آزاد دریای خزر انجام شد. تخمکهای ماهی تحت تأثیر 1، 10، 100 و 1000 ng/ml از تستوسترون، پروژسترون و 17 بتا استرادیول قرار گرفتند و به مدت 40 ساعت انکوبه شدند. GVBD[1] بهمنزلة شاخص فعالیت هورمونها در نظر گرفته شد. تأثیرات مثبت پروژسترون با افزایش غلظت هورمون افزایش یافت. تأثیرگذاری استرادیول فقط در غلظت 1000 نانوگرم در میلیلیتر بود و تستوسترون نیز هیچگونه تأثیر مثبتی در رسیدگی تخمکها نداشت. در این آزمایش هورمون پروژسترون مؤثرترین هورمون در بروز رسیدگی و بلوغ تخمک شناخته شد.
واژگان کلیدی: دریای خزر
ماهی آزاد
هورمون استروئیدی
in vitro
2015
12
22
631
634
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57255_e11959140b49e81b766b0d3cbdf85c7e.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
تأثیر پروبیوتیکی باکتری Pediococcus acidilactici در شاخصهای رشد، فعالیت آنزیمی دستگاه گوارش و ترکیب بیوشیمیایی کل لاشة بچهماهی گرینترور Aequidens rivulatus (Günther, 1860
علیرضا
نیسی
غلامرضا
رفیعی
محمدعلی
نعمت اللهی
سید هادی
رضوی
در دورة تغذیهای هشتهفتهای اثر پروبیوتیکی باکتری Pediococcus acidilactici در شاخصهای رشد و فعالیت آنزیمهای گوارشی و ترکیبات لاشة ماهی گرینترور (green terror)Aequidens rivulatus (0021/0±388/0) در قالب طرحی کاملاً تصادفی بررسی شد. ماهیهای تهیهشده با تراکم 60 قطعه بچهماهی گرینترور به 9 مخزن 120 لیتری فایبرگلاس بیضیشکل وارد و روزانه دو بار تا حد سیری تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار 1 بهمنزلة تیمار شاهد، تیمار 2 تغذیهشده با جیرة غذایی حاوی روغن ماهی و تیمار 3 تغذیهشده با جیرة غذایی حاوی روغن ماهی و باکتری Pediococcus acidilactici بودند. بعد از اندازهگیری شاخصهای رشدی در تیمار 3 وزن نهایی (22/3 گرم)، SGR (%/day 65/3)، FCR (45/1)، FER (87/0)، PER (38/0) نسبت به تیمارهای دیگر بهتر بود (05/0 p<). میزان مادة خشک (81/30)، چربی (73/33) و انرژی لاشه (20/6217) نیز در تیمار 3 به طور معنیداری در پایان آزمایش افزایش یافت (05/0 p<). همچنین، اختلاف معنیداری بین میزان پروتئین و خاکستر در بین تیمارهای آزمایش وجود نداشت (05/0 p<). در تیمار 3 میزان آنزیمهای گوارشی تریپسین (U/mg protein−1 82 /1)، آمیلاز (U/mg protein−1 04/3) و لیپاز (U/mg protein−1 24/1) اختلاف معنیداری را نسبت به سایر تیمارها نشان داد (05/0 p<). بنا بر نتایج این تحقیق باکتری acidilacticiPediococcus تأثیر مثبتی در شاخصهای رشد و فعالیت آنزیمهای گوارشی ماهی گرینترور دارد و این باکتری را میتوان در پرورش این گونه ماهی زینتی، بهمنزلة پروبیوتیک، به کار برد.
آنزیمهای گوارشی
پروبیوتیک
تجزیة لاشه
شاخص رشد
گرینترور
acidilacticiPediococcus
2015
12
22
635
648
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57256_6f34c7e8b7dae3df9efc0a3580fad189.pdf
شیلات
2008-5729
2008-5729
1394
68
4
چکیده های انگلیسی
2015
12
22
1
12
https://jfisheries.ut.ac.ir/article_57631_e039360dd4aafbcb7c88b61816d9b3a2.pdf