بررسی تاثیر نوع غذا بر میزان تجمع مایکوسپرین‌ها در Artemia urmiana و parthenogenetic Artemia

نویسندگان

1 گروه زیست شناسی دریا، دانشگاه تربیت مدرس،

2 پژوهشکده آرتمیا و جانوران آبزی، دانشگاه ارومیه،

چکیده

مایکوسپرین‌ها، متابولیت‌های جذب کننده تابش فرابنفش هستند که از طریق مسیر سنتز اسید‌های آمینه آروماتیک (Shikimate pathway) تولید می‌شوند. در مطالعه حاضر به بررسی تاثیر نوع غذا بر میزان تجمع این ترکیبات در آرتمیا اورمیانا (Artemia urmiana) و آرتمیای بکرزا (parthenogenetic Artemia) پرداخته شد. سیست‌های هر دو جمعیت آرتمیا تحت شرایط استاندارد تخم‌گشایی شدند. لارو‌ها (ناپلیوس اینستار I) بلافاصله بعد از تخم گشایی به آب رقیق شده دریاچه ارومیه با شوری 150 گرم در لیتر انتقال یافت، سپس شوری آب محیط پرورش به طور تدریجی تا 250 گرم در لیتر افزایش داده شد. آرتمیا‌ها در طول دوره پرورش با دو تیمار غذایی جلبک تک سلولی دونالیلا سالینا (Dunaliella salina) سبز و قرمز تغذیه شدند. در پایان آزمایش غلظت هفت نوع مایکوسپرین شامل Asterina-330، Shinorine، Mycosporine-2Glycine، Palythine، Porphyra-334، Mycosporine-Glycine:valine و Palythinol در آرتمیا‌های بالغ توسط دستگاه HPLC اندازه‌گیری شد. نتایج بدست آمده افزایش معنی‌دار میزان مایکوسپرین‌ها را در هر دو جمعیت آرتمیای تغذیه شده با جلبک قرمز، به استثنای Shinorine در A. urmiana، در مقایسه با جلبک سبز نشان داد. در اکثر موارد آرتمیای بکرزا در مقایسه با A. urmiana قابلیت بیشتری برای تجمع مایکوسپرین‌ها از خود نشان داد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effect of Diet on Mycosporines Accumulation in Artemia urmiana and Parthenogenetic Artemia

نویسندگان [English]

  • S. Khosravi 1
  • SADEGH KHODABASNDEH 1
  • Naser Agh 2
  • M. Bakhtiyarian 1
1
2
چکیده [English]

Mycosporines are UV-absorbing metabolites which are produced via aromatic amino acids synthesis pathway (shikimate pathway). In the present study the effect of diet was examined on accumulation of these compounds in Artemia urmiana and parthenogenetic Artemia. The cysts of both strains were hatched under standard conditions. The larvae (instar-I nauplii) were directly transferred to the diluted Urmia Lake water (150 g l-1), the salinity was then increased gradually up to 250 g l-1. During the culture period, both Artemia strains were fed on two algal feeding regimes including green and red Dunaliella salina. Concentration of seven Mycosporines including Asterina-330, Shinorine, Mycosporine-2Glycine, Palythine, Porphyra-334, Mycosporine-Glycine:valine and Palythinol were measured in adult Artemia using HPLC at the end of experiment. Results showed significant increase in the concentration of mycosporines in both Artemia populations fed on red algae compared to those received green algae, except for Shinorine in A.urmiana. Parthenogenetic Artemia showed higher capability for accumulation of Mycosporines compared to A. urmiana in most cases.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Artemia.
  • Artemia urmiana
  • Dunaliella salina
  • Mycosporine