نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
دانشجوی دکتری تخصصی تکثیر وپرورش آبزیان،گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان، ایران
2
استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان، ایران
3
استاد گروه علوم دریایی، پژوهشکده حوضه آبی خزر، دانشگاه گیلان، رشت، گیلان، ایران
4
استادیار موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
چکیده
تاسماهی ایرانی (
Acipenser persicus) گونه منحصر بفرد و بومی سواحل جنوبی دریای خزر در ایران است که بعلت مشکلات در عادت‌دهی به غذای دستی، کمتر مورد توجه پرورش دهندگان ماهیان خاویاری قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، استفاده از شیرونومید بعنوان غذای در مرحله گذار برای عادت‌دهی این ماهی به غذای خشک و تاثیر آن روی شاخص‌های رشد، بقا، ترکیب بیوشیمیایی و نوع اسیدهای چرب لاشه بود. جهت انجام این تحقیق، لاروهای تاسماهی ایرانی از ابتدای تغذیه فعال به مدت 11 روز با 4 تیمار 1 (آرتمیا + دافنی)، 2 (فقط آرتمیا)، 3 (آرتمیا + شیرونومید) و 4 (فقط شیرونومید) پرورش یافتند و در مرحله دوم برای عادت‌دهی به غذای دستی برای هر حوضچه تعداد 300 قطعه تاسماهی ایرانی با وزن متوسط 3/2 ± 8/263 میلی گرم (میانگین ± خطای استاندارد) از هر تیمار انتخاب شدند و با 3 تکرار در طی مدت 21 روز با استفاده از شیرونومید و غذای فرموله شده به غذای خشک عادت داده شدند. وزن نهایی، میزان رشد، کارایی غذا و شاخص رشد روزانه در تیمار 4 بطور معنی‌داری بیشتر از همه تیمارها بود. نرخ رشد ویژه و شاخص وزن بدن در تیمار 4 بالاتر از همه تیمارها و ضریب تبدیل غذایی در این تیمار پایین تر از سایر تیمارها بود (05/0>P). نتایج نشان داد که تغذیه اولیه از شیرونومید روی ترکیب لاشه در مرحله عادت‌دهی تاثیرگذار بوده است بطوری که درصد چربی و خاکستر در تیمار تغذیه شده با شیرونومید بالاتر از تیمار آرتمیا + دافنی بود (05/0>P). آنالیز لاروها در پایان مرحله اول نشان دهنده تاثیر غذاهای زنده بر نوع اسیدهای چرب در تیمارهای مختلف بود (05/0>P)، اما در مرحله عادت‌دهی به غذای خشک تجاری که همه تیمارها با شیرونومید و غذای فرموله شده تغذیه شده بودند وضعیت تغییر یافت و اختلاف معنی‌داری در بین تیمارها مشاهده نشد (05/0<P). این تحقیق نشان داد که استفاده از شیرونومید در تغذیه تاسماهی ایرانی در شروع تغذیه تا رسیدن به مرحله شروع عادت‌دهی می‌تواند سبب افزایش نسبت DHA/EPA، تبدیل اسیدهای چرب غیر اشباع کوتاه زنجیره به بلند زنجیره و در نتیجه بالا رفتن نسبت n-6 به n-3 و همچنین -افزایش چربی در بدن و افزایش شاخص‌های رشد و بقا در مرحله عادت‌دهی گردد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Initial feeding of Persian sturgeon (Acipenser persicus) with various live foods on growth parameters, survival, carcass analysis and fatty acids profile in adaptation to artificial feed using chironomide
نویسندگان [English]
-
Iraj Efatpanah
1
-
Bahram Falahatkar
2
-
Mirmasoud Sajjadi
3
-
Maryam Monsef Shokri
4
1
PhD student, Fisheries Department, Faculty of Natural Resources, University of Guilan, Sowmeh Sara, Guilan, Iran
2
Professor, Fisheries Department, Faculty of Natural Resources, University of Guilan, Sowmeh Sara, Guilan, Iran
3
Professor, Department of Marine Sciences, The Caspian Sea Basin Research Center, University of Guilan, Rasht, Guilan, Iran
4
Assistant professor, International Sturgeon Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Rasht, Iran
چکیده [English]
The aim of this study was to use chironomide as a food in transition to accustom this fish to dry feed and its effect on growth indices, survival, fatty acid profiles and carcass analysis. In order to do the experiment, first, Persian sturgeon larvae were reared for 11 days from the beginning of active feeding with 4 treatments including: 1 (Artemia + Daphnia), 2 (Artemia only), 3 (Artemia + chironomide) and 4 (chironomide only) and in the second stage for transition to the formulated diet, 300 pieces of Persian sturgeon were reared with 3 replicates over 21 days using chironomide and formulated feed. Final weight, growth rate, and feed efficiency were significantly higher in treatment 4 than the other treatments. Specific growth rate and body weight increase in treatment 4 were higher than the other treatments. Feed conversion ratio in treatment 4 was the lowest . The crude protein in the Artemia-fed treatment was higher than the Artemia + Daphnia-fed treatment. Fat and ash contents in the treatment fed with chironomide was higher than the fish fed with Artemia + Daphnia. Analysis of larvae at the end of the first stage showed the effect of live food on fatty acids profile in different treatments (P < 0.05). However, in the adaptation to dry feed, the results changed and no significant differences were observed among the treatments. This study showed that the use of chironomide in the diet of Persian sturgeon at the start of feeding up to the adaption period can increase the DHA/EPA ratio, conversion of short-chain unsaturated fatty acids to long-chain, resulting in an increase in the ratio of n-6 to n-3, as well as more fat absorption in the body and increases growth indices and survival rate in this stage.
کلیدواژه‌ها [English]
-
Sturgeon
-
Aquaculture
-
Live food
-
Artemia
-
Daphnia
-
Blood worm
)