ارزیابی ذخایر ماهیان خاویاری در آب‌های ایرانی دریای خزر با روش مساحت جاروب‌شده طی سال‌های 89-1388

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد شیلات، انستیتوی تحقیقات بین‌المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان، رشت، ایران

2 مؤسسة تحقیقات شیلات ایران، تهران، ایران

3 کارشناس شیلات، انستیتوی تحقیقات بین‌المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان، رشت، ایران

چکیده

در این تحقیق ذخایر ماهیان خاویاری در آب‌های ایرانی دریای خزر با هدف تعیین ترکیب گونه‏ای، فراوانی نسبی، فراوانی مطلق و میزان تودة زندة گونه‏های مختلف ماهیان خاویاری ارزیابی شد. به این منظور، 90 ایستگاه بر اساس طرح طبقه‌بندی تصادفی انتخاب و ذخایر با روش مساحت جاروب‌شده برآورد شدند. در نواحی ساحلی با عمق کمتر از 10 متر از ترال 9 متری و برای مناطقی با عمق بیشتر از 10 متر از ترال 7/24 متری استفاده شد. مدت زمان ترال‌کشی در هر ایستگاه 30 دقیقه و سرعت شناور 5/2-3 گره دریایی بود. در 2 گشت دریایی سال 1388، 84 عدد و در گشت‌های سال 1389، 28 عدد ماهی خاویاری صید شدند. تاسماهی ایرانی با سهمی بیش از 83 - 100 درصد، بالاترین درصد صید را نسبت به سایر گونه‌ها داشت. میانگین طول کل تاسماهی ایران در بهار و پاییز 1388 به ترتیب 7/28±9/61 و 9/27±5/40 سانتی‌متر و در بهار و تابستان 1389 به ترتیب 5/23±7/54 و 7/17±2/60 سانتی‌متر بود. فراوانی مطلق ماهیان خاویاری در بهار و پاییز 1388 معادل 31/1 و 46/3 میلیون عدد برآورد شد. در گشت بهار و تابستان 1389 این مقادیر به ترتیب 10/831 و 20/779 هزار عدد بود. وزن تودة زندة ماهیان خاویاری نیز در سال 1388 طی فصول بهار و پاییز به ترتیب معادل 667/2019 و 3/3014 تن برآورد شد. این مقدار برای سال 1389 در بهار 6/760 و در تابستان 0/855 تن محاسبه شد. نتایج نشان می‌دهد سیاست‌های شیلات ایران در رهاسازی بچه‌ماهیان خاویاری نتوانسته است از شدت کاهش ذخایر آنها جلوگیری کند. به نظر می‌رسد حمایت از تکثیر طبیعی از طریق حفاظت از مناطق تخم‌ریزی و نوزادگاهی و کنترل صید غیرمجاز می‌تواند یگانه راه نجات این ماهیان از انقراض نسل باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Sturgeon Stock Assessment in the Iranian Waters of the Caspian Sea Using Swept area Method (2009-2010)

نویسندگان [English]

  • Mahmoud Tavakoli 1
  • Farokh Parafkandeh Haghighi 2
  • Mohammad Reza Behrooz Khoshgalb 3
1 International Sturgeon Research Institute, Rasht, Iran.
2 Iranian Fisheries Research Organization, Tehran, Iran
3 International Sturgeon Research Institute, Rasht, Iran
چکیده [English]

This study carried out in the Iranian waters of the Caspian Sea during 2009-2010, and aimed to determine species composition, relative abundance, and absolute abundance estimated of biomass. Research vessels using 9 m bottom trawl for depths less than 10 m and 24.7 m bottom trawl for depths above 10 m. Trawling was conducted in 90 stations that were selected using a stratified random design. In each station, trawling carried out up to 30 minute and 2.5-3 knot. In 2009 and 2010, 84 and 28 sturgeon fish were caught, respectively. Persian sturgeon was more than 83 to 100 percent of the catch. The mean total length of Persian sturgeon was 61.9±28.7 cm (spring) and 40.5±27.9 cm (autumn) in 2009. This value was 54.7±23.5 cm and 60.2±17.7 cm for spring and summer in 2010, respectively. Absolute abundance of sturgeon was estimated 1.31 million fish in the Iranian waters of the Caspian Sea during spring but it increased to 3.46 million fish in autumn 2009. Absolute abundance in 2010 was 831100 and 779200 fishes in spring and summer 2010, respectively. Biomass of sturgeon fish was 2019.7 and 3014.3 tons in spring and autumn 2009, respectively. These values were estimated 760.6 tons (spring) and 855.0 tons (summer) for the year 2010. The results show that Iranian fisheries organization policy in production and releasing of fingerlings has been unable to prevent the loss sturgeon stocks. Therefore, it seems the only way to recover their stocks is rebuild natural spawning areas, nursery grounds and preservation of them up to they reach commercial size. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • absolute abundance
  • Acipenser persicus
  • Caspian Sea
  • catch per unit effort
  • stock assessment